W Międzyrzecu zagoszczą zasłużeni działacze „Solidarności”. Mowa o Zofii i Zbigniewie Romaszewskich. Wezmą udział w cyklu spotkań, z czego jedno odbędzie się w naszym mieście w środę, 27 lutego, w sali konferencyjnej urzędu miasta, a rozpocznie się o 19.30. Spotkanie w Międzyrzecu zostanie zrealizowane dzięki zaproszeniu NSZZ Solidarność.
Państwo Romaszewscy na pewno mają wiele do powiedzenia. Warto przeczytać o nich kilka słów i zapoznać się z ich działalnością.
Zagoszczą również : 27 lutego o 17.00 w Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. Wyszyńskiego w Radzyniu Podlaskim, 28 lutego o 18.00 w sali Urzędu Miasta w Parczewie oraz 1 marca w Katolickim LO przy ulicy Janowskiej.
Zofia i Zbigniew Romaszewscy to małżeństwo, które poświęciło się działalności na rzecz praw człowieka. Należą do najbardziej zasłużonych postaci opozycji demokratycznej czasów PRL.
W działalność opozycyjną zaangażowali się w 1967 r., zbierając podpisy w obronie Adama Michnika, zawieszonego w prawach studenta Uniwersytetu Warszawskiego. Po protestach robotniczych w czerwcu 1976 r. pomagali represjonowanym w Radomiu. Odwiedzili Radom kilkadziesiąt razy, uczestnicząc w procesach politycznych oraz niosąc pomoc ofiarom represji i członkom ich rodzin.
W październiku 1977 r. Zbigniew Romaszewski został członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, a równocześnie przystąpił – wraz z żoną Zofią – do tworzenia jego Biura Interwencyjnego. Na przestrzeni czterech następnych lat kierowane przez Romaszewskich Biuro Interwencyjne KSS KOR udokumentowało kilkaset przypadków bezprawnych działań funkcjonariuszy aparatu władzy PRL, w tym także pobić i zabójstw.
W 1980 r. zaangażowali się w działalność powstających struktur NSZZ Solidarność, w październiku 1981 r. Zbigniew Romaszewski wszedł w skład Komisji Krajowej NSZZ Solidarność. W chwili wprowadzenia stanu wojennego zarówno Zofia, jak i Zbigniew zdołali uniknąć internowania, co pozwoliło im na zaangażowanie się w działalność konspiracyjną.
W 1982 r. zaczęli organizować w Warszawie podziemne Radio „Solidarność”, które pierwszą audycję wyemitowało w kwietniu 1982 r. Zofia wystąpiła w niej jako spikerka. Romaszewscy współpracowali z Międzyzakładowym Robotniczym Komitetem „Solidarności” – przygotowując m.in. akcję uwolnienia Jana Narożniaka, przebywającego w szpitalu pod nadzorem SB.
5 lipca 1982 r. funkcjonariusze SB wkroczyli do mieszkania, w którym ukrywali się Romaszewscy. Zofia została aresztowana, natomiast Zbigniew zdołał uciec, ale 29 sierpnia – w przededniu wielkich demonstracji opozycji w Warszawie i innych miastach Polski – został w końcu ujęty. Sądzony wraz z żoną i siedmioma innymi osobami w procesie organizatorów Radia „Solidarność”, otrzymał w lutym 1983 r. najwyższy wyrok – 4,5 roku więzienia. Zofia została skazana w tym samym procesie na 3 lata więzienia.
Po wyjściu na wolność zaangażowali się ponownie w działalność opozycyjną, koncentrując się na problematyce obrony praw człowieka. W grudniu 1986 r. na prośbę Lecha Wałęsy rozpoczęli tworzenie Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ Solidarność. W 1988 r. Komisja ta niosła pomoc osobom represjonowanym za udział w wiosennej i letniej fali strajków.
Otrzymali Nagrodę Kustosza Pamięci Narodowej w 2006 r. Zbigniew Romaszewski nadal aktywnie uczestniczy w inicjatywach na rzecz praw człowieka i demokracji na świecie. W latach 1989-2011 nieprzerwanie był senatorem RP. Natomiast żona Zofia zajmuje się działalnością społeczną, a córka Agnieszka Romaszewska-Guzy jest znaną dziennikarką.
źródło: ipn.gov.pl
